ﺑﮕﻮ ﺧﯿﺎﻝ ﺑﺎﻃﻠﻢ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺍﺯ ﺗﻮ ﺑﮕﺬﺭﻡ
ﻣﺮﺍ ﻧﺪﯾﺪﻩ ﺭﺩﺷﺪﯼ ﻣﻨﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺗﻮ ﺑﻬﺘﺮﻡ
ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﭼﮑﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﺑﻪ ﺭﻭﯼ ﺩﻓﺘﺮﯼ ﮐﻪ ﻧﯿﺴﺖ
ﺗﻮ ﺑﺮﺩﻩ ﺍﯼ ﺑﻪ ﻏﯿﺮ ﺧﻮﺩ ﻫﻮﺍﯼ ﺷﻌﺮ ﻭﺩﻓﺘﺮﻡ
ﻗﺴﻢ ﺑﻪ ﻗﻠﺐ ﻣﺮﺩﻩ ﺍﻡ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺍﻡ ﺑﻪ ﺭﻭﯼ ﺩﻝ
ﻧﺒﻮﺩ ﻣﺒﺘﻼﯼ ﺗﻮ ﻭﻟﯽ ﻧﺸﺪ ﮐﻪ ﺑﺎﻭﺭﻡ
ﺗﻤﺎﻡ ﺁﺭﺯﻭﯼ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺧﺎﮎ ﻭﺧﻮﻥ ﮐﺸﯿﺪﻩ ﺷﺪ
ﻣﻨﻢ ﻫﻤﺎﻥ ﭘﺮﻧﺪﻩ ﺍﯼ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻫﺒﻮﻁ ﭘﺮﭘﺮﻡ
ﺩﺭﺍﯾﻦ ﺧﺰﺍﻥ ﺑﯽ ﮐﺴﯽ ﺑﻪ ﺟﺎﯼ ﻗﻠﺐ ﺧﺴﺘﻪ ﺍﺕ
ﭼﻪ ﺷﺎﻋﺮﺍﻧﻪ ﻋﮑﺲ ﺗﻮ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮﻡ
ﺍﮔﺮ ﺳﮑﻮﺕ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﻣﺮﺍ ﺷﺒﯿﻪ ﺧﻮﺩ ﺑﺒﺨﺶ
ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺯﺧﻢ ﻧﻮ ﺑﺰﻥ ﺷﮑﺎﯾﺘﯽ ﻧﻤﯽ ﺑﺮﻡ